De Plaats Royaal

Ter plaats waar later het voormeld logement stond, bevonden zich in het begin der 16e eeuw: huizen, erven en plaatsen aan de Oude Huls tusschen den Schuttersbogaard

a. Cornelis, huwde met Catharina Paeuweter Mathijsdr, bij wie hij deze kinderen verwekte: Maria, huwde mr Jan van der Lee; Hesther, huwde Sylvester Lintermans, med. doctor; Elisabeth, huwde Jaspar Peterszn van Heeswijk en Mathijs.

b. Henrick.

c. Jacob.

d. Beelken, huisvrouw van mr Herman van Heumen, raad van den Bosch.

e. mr Geerling, echtgenoot van Sara van Ouwen Joostdr (uit dit huwelijk waren kinderen).

f. Huybrecht, die trouwde met Catharina Lantfort van Turnhout. Zij hadden kinderen.

g. Adriana.

h. mr Pauwel, die huwde met Yda van den Nyeuwenhuys (welke na zijnen dood hertrouwde met Jor. Godefroy Absolons) en hem deze kinderen schonk: Henrick van den Leemputte, kastelein van het huis Oud-Herlaer en officier der heerlijkheid St. Michiels gestel; Lucia, die trouwde met Aerdt van Dalen, wien zij eene dochter schonk, de huisvrouw van mr Maarten van Weremont, raad van den Bosch; Henrick, ook kastelein van Oud-Herlaer en Dominicus van den Leemputte.

Genoemde mr Herman van Heumen had van zijne voorzegde vrouw een zoon mr Henrick van Heumen, eveneens raad van den Bosch, die de hierbedoelde huizen erfde en daaruit in 1624 eene grondrente verleende (Reg. n° 360 f. 504 vso), als wanneer zij gezegd werden te zijn: „huysingen, erven, hoven, galleryen met noch zes cameren ofte woningen ende achterhuys”, staande in de St. Jorisstraat tusschen het huis van het Gilde van St. Joris, genaamd de Oude voetboog, ex uno en het huis van den Prelaat van St. Geertruid te Leuven, ex alio en zich achterwaarts uitstrekkende tot aan den Stadswal. Mr Henrick van Heumen betaalde deze of eene andere grondrente niet en daarom werden 2 Mei 1651 voorbedoelde huizen, die alsnu omschreven werden als: „huysingen, erven, plaetsen, hoff, achterhuysen, camer ende poorte” gerechtelijk uitgewonnen; kooper werd toen daarvan Johannes van Grimbergen, koopman in zijden lakens te den Bosch. Van dezen werden zij geërfd door zijnen zoon mr Willem van Grimbergen, raad en rentmeester van den Bosch, wiens weduwe Johana de Willefinck ze 14 Mei

Het derde huis, dat blijkens voormeld courantenbericht in 1794 afbrandde, behoorde tot het Refugiehuis der Abdij St. Geertruid en zal daarbij behandeld worden.

Ook op de plaats, waar het logement de Plaats Royaal stond, werden in 1804 de gevangenissen gebouwd. Zij waren aanvankelijk een tuchthuis, dat van het volk den naam van het Spinhuis kreeg, omdat de gevangenen er in moesten spinnen; waren er niet genoeg gevangenen voor dat werk, dan sloten de Regenten van voorzegd Tuchthuis contracten met Regenten van andere gevangenissen af tot het leveren van de vereischte arbeidskracht.

Veel had het in gehad om tot den bouw van dat Tuchthuis te kunnen besluiten, zooals men zien kan bij van Heurn Historie IV p. 9, 50 en 153. In 1733 was reeds dit onderwerp ter sprake gebracht door de Regeering der Meierij, die er zich over beklaagde, dat de Justitie wegens gebrek aan ruimte op de Bossche Gevangenpoort, die toen de burgergevangenis was voor de stad en Meierij van den Bosch, de boosdoeners, na ze gekastijd te hebben, maar eenvoudig in de Meierij losliet, alwaar ze dan de schrik der plattelandsbevolking werden.

Het Tuchthuis heeft in lateren tijd als zoodanig opgehouden te bestaan; er zijn toen daarvan gevangenissen gemaakt.